TVN Home » Tijdschrift Theosofia » Archief » 2007 » Augustus » Wie was… C. Jinarajadasa
C. Jinarajadasa

Wie was… C. Jinarajadasa

Wie was C. Jinarajadasa, de Internationale President van de Theosophical Society van 1946 – 1953?

C. Jinarajadasa werd geboren op16 december 1875 op Ceylon, het tegenwoordige Sri Lanka in een boeddhistisch gezin. De C voor zijn naam staat voor de familienaam: Curruppumullage. Toen Jinarajadasa 13 jaar was, in 1888, ontmoette hij C.W. Leadbeater die op Ceylon toezicht hield op de door Colonel Olcott opgerichte “Buddhist Theosophical Society” en op het educatieve werk waarvoor die vereniging verantwoordelijk was. Jinarajadasa vergezelde Leadbeater naar Engeland om daar samen met de zoon van A.P. Sinnett door hem onderwezen te worden.

In 1896 ging Jinarajadasa naar het St. John’s College in Cambridge en studeerde vier jaar later af met een graad in oosterse talen. Hij studeerde ook rechten. Daarna ging hij terug naar Ceylon en werd rector van het Boeddhistische Ananda College in Colombo dat was opgericht door C.W. Leadbeater.

Na een paar jaar was hij weer in Europa om te studeren aan de Universiteit van Pavia in Italië. Jinarajadasa sprak al Frans en studeerde Italiaans, Spaans en Portugees. Omdat hij die talen vloeiend leerde spreken reisde hij later veel voor de Theosophical Society in Latijns Amerika.

In 1904 ging hij naar de Verenigde Staten om lezingen te geven voor de Theosophical Society daar. Zijn liefde voor kunst en schoonheid kwam regelmatig naar voren in zijn lezingen.

In december 1914 gaf hij in Adyar vier lezingen tijdens de jaarlijkse Internationale Conventie. Die lezingen werden uitgegeven onder de titel: Theosophy and Modern Thought.

Jinarajadasa werd en wordt in de Theosphical Society aangeduid als Brother Raja. Veel van zijn lezingen zijn in boekvorm uitgegeven. Zijn meest bekende boek is waarschijnlijk: First Principles of Theosophy. Andere boeken zijn onder andere: Art and the Emotions, Art as Will and Idea, Christ and Buddha, Discourses on the Bhagavad Gita. Zeer bekend zijn de twee delen van de Letters from the Masters of Wisdom die door Jinarajadasa werden samengesteld uit de brieven van de Mahatma’s die geschreven zijn aan anderen dan aan A.P.  Sinnett.

De gedichten van Jinarajadasa zijn uitgegeven onder de titel Collected Poems of C. Jinarajadasa.

In 1913 kreeg hij voor zijn theosofische literaire werk de T. Subba Row Medal.

In 1916 trouwde Jinarajadasa met Dorothy M. Graham. Zij richtte in 1917 samen met Annie Besant de “Women’s Indian Association” (WIA) op.

C. Jinarajadasa was van 1946 tot 1953 internationaal president van de Theosophical Society.

Zijn liefde voor kunst en schoonheid kwam regelmatig naar voren in zijn lezingen. Veel van zijn lezingen zijn in boekvorm uitgegeven.

168        Theosofia 108/4 · augustus 2007

Van 1921 tot 1928 was Jinarajadasa Vice- President van de Society. Maar na de dood van Dr. Besant weigerde hij om zich kandidaat te stellen voor President. Toen Dr. Arundale in 1945 stierf deed hij dat wel en in 1946 werd hij de Internationale President van de Theosophical Society.

In 1949 opende Jinarajadasa de “School of the Wisdom” in Adyar. Een school om studenten in theosofie van over de hele wereld een paar weken naar Adyar te halen, zodat ze elkaar kunnen ontmoeten en de studie met elkaar kunnen delen.

Ook bracht hij van zijn reizen een grote variëteit aan zaden, stekken en jonge bomen mee en leverde zo een bijdrage aan de vegetatie van Adyar. Zo nam hij een spruit  mee van de ficus religiosa, de boom waaronder Gautama Buddha gemediteerd zou hebben, en plantte deze voor de boeddhistische tempel in Adyar, een boom die inmiddels is uitgegroeid tot een geweldig en prachtig bloeiend exemplaar.

C. Jinarajadasa bleef Internationaal President tot 1952. Hij stierf in de Verenigde Staten op 18 juni 1953.

FvI

Het is mogelijk de berg des levens van welke kant dan ook te beklimmen, maar als de top bereikt is
komen alle paden samen.
Zolang religies in de dalen van theologie,
ritueel en kerkelijke organisatie blijven,
kunnen ze ver van elkaar afstaan.
Verschillen in cultuur, geschiedenis, geografische ligging en temperament van de betreffende groep,
zorgen alle voor een ander punt van vertrek.
Verre van betreurenswaardig te zijn is dit juist goed, het geeft rijkdom aan de totaliteit
van het religieuze avontuur van de mens …
Maar het doel voorbij deze verschillen is hetzelfde.


Huston Smith