TVN Home » Stoïcijnse Levenskunst – Evenveel Geluk als Wijsheid

Stoïcijnse Levenskunst – Evenveel Geluk als Wijsheid

19 juni 2020

Door Miriam van Reijen.

167 Pagina's | Uitgegeven in 2016, vierde druk | Softcover | ISVW Uitgevers, Leusden | ISBN: 9789491693830.

Mensen lijden emotioneel niet door andere mensen of door de dingen die hen overkomen, maar door hun eigen gedachten daarover. Het zijn irrationele gedachten, die negatieve emoties als irritatie, angst, teleurstelling, jaloezie en schuldgevoel veroorzaken. Daarom kan kritisch denken (filosoferen) hier verandering in brengen. Dit soort emoties heeft bovendien geen enkele positieve functie, ze betekenen alleen lijden. Inzicht en ambitie en moed kunnen meer tot stand brengen.

Wie in plaats van een lijder (passief) een leider (actief) wil worden, kan terecht bij de Stoïcijnse Levenskunst van Epictetus, Epicurus, Sartre, Seneca en Spinoza. Daarbij hoort ook het keuzes maken zonder nodeloze onzekerheid en gepieker vooraf en zonder zinloze spijt- en schuld-gevoelens achteraf. Miriam van Reijen legt uit, ook aan de hand van alledaagse voorbeelden, hoe het mogelijk is om te leven zonder emoties als irritatie, schuldgevoel en teleurstelling.

Afkomstig uit Hoofstuk 1 - 'Praktische Filosofie' (p. 33):

" De stoïcijnse filosofen waren juist kosmopolieten, wereldburgers, voor wie alle mensen fundamenteel gelijk waren. Ze gingen uit van de rede, de logos, waaraan alle mensen deelhebben. Stoïcijnen gaan ervan uit dat de ongewenste, vervelende, schadelijke passies (lijden!) niet noodzakelijk zijn en dat je deze kunt verminderen en zelfs voorkomen door een andere manier van denken. Dat kan volgens hen omdat ze ook uit een bepaalde manier van denken ontstaan. Stoïcijnen hebben dus - en ik kan niet dit genoeg benadrukken - niets tegen 'goede' gevoelens, die volgens hen - anders zouden ze er als filosoof niet mee bezig zijn - gebaseerd zijn op redelijke ofwel ware gedachten. Integendeel, als gedachten aan een kritisch onderzoek worden onderworpen, zoals Socrates al bepleitte, en irrationele gedachten worden vervangen door rationele gedachten, komen andere gevoelens in de plaats van de ongewenste. Het niet hebben van die ongewenste passies is de toestand van de 'apatheia'. "

Quantity

Prijs: € 17,50

Loading Updating cart...
LadenBezig met bijwerken...

Stoïcijnse Levenskunst – Evenveel Geluk als Wijsheid

19 juni 2020

Door Miriam van Reijen.

167 Pagina’s | Uitgegeven in 2016, vierde druk | Softcover | ISVW Uitgevers, Leusden | ISBN: 9789491693830.

Mensen lijden emotioneel niet door andere mensen of door de dingen die hen overkomen, maar door hun eigen gedachten daarover. Het zijn irrationele gedachten, die negatieve emoties als irritatie, angst, teleurstelling, jaloezie en schuldgevoel veroorzaken. Daarom kan kritisch denken (filosoferen) hier verandering in brengen. Dit soort emoties heeft bovendien geen enkele positieve functie, ze betekenen alleen lijden. Inzicht en ambitie en moed kunnen meer tot stand brengen.

Wie in plaats van een lijder (passief) een leider (actief) wil worden, kan terecht bij de Stoïcijnse Levenskunst van Epictetus, Epicurus, Sartre, Seneca en Spinoza. Daarbij hoort ook het keuzes maken zonder nodeloze onzekerheid en gepieker vooraf en zonder zinloze spijt- en schuld-gevoelens achteraf. Miriam van Reijen legt uit, ook aan de hand van alledaagse voorbeelden, hoe het mogelijk is om te leven zonder emoties als irritatie, schuldgevoel en teleurstelling.

Afkomstig uit Hoofstuk 1 – ‘Praktische Filosofie’ (p. 33):

” De stoïcijnse filosofen waren juist kosmopolieten, wereldburgers, voor wie alle mensen fundamenteel gelijk waren. Ze gingen uit van de rede, de logos, waaraan alle mensen deelhebben. Stoïcijnen gaan ervan uit dat de ongewenste, vervelende, schadelijke passies (lijden!) niet noodzakelijk zijn en dat je deze kunt verminderen en zelfs voorkomen door een andere manier van denken. Dat kan volgens hen omdat ze ook uit een bepaalde manier van denken ontstaan. Stoïcijnen hebben dus – en ik kan niet dit genoeg benadrukken – niets tegen ‘goede’ gevoelens, die volgens hen – anders zouden ze er als filosoof niet mee bezig zijn – gebaseerd zijn op redelijke ofwel ware gedachten. Integendeel, als gedachten aan een kritisch onderzoek worden onderworpen, zoals Socrates al bepleitte, en irrationele gedachten worden vervangen door rationele gedachten, komen andere gevoelens in de plaats van de ongewenste. Het niet hebben van die ongewenste passies is de toestand van de ‘apatheia’. “