Soms kom je in een boek zo’n mooie beschrijving tegen dat je die even uit wilt lichten – omdat werkelijk iedereen er baat bij kan hebben. Dit volgende citaat komt uit “Het gebed als mystieke weg” van Hans Stolp, het hoofdstukje over Stilte.
De mystici beschrijven de voorwaarden waaraan voldaan moet worden willen wij de stilte in onszelf vinden. Zij gebruiken termen als ontbloting, armoede, naaktheid, ontlediging, het loskomen van onszelf en het arm van geest worden, als zij de weg beschrijven waarlangs wij tot die stilte kunnen inkeren. Wat bedoelen zij met die woorden?
Ons ik, ons beperkte zelf, wordt beheerst door allerlei gevoelens die ons van minuut tot minuut in de greep houden. Gevoelens van angst bijvoorbeeld. Angst die eenzaamheid en afgescheidenheid voortbrangt. Wie in de greep van de angst verkeert, wil zich verbergen voor anderen, wil zich veilig stellen en bouwt muren tussen zichzelf en anderen en dus ook tussen zichzelf en God, tussen zichzelf en zijn eigen, verborgen wezen. Dikwijls wónen wij in die angst, en zijn wij dus eenzaam. Behalve die angst kent ons beperkte zelf, ons ego, nog allerlei andere gevoelens die al in een onderlinge wedijver voortdurend onze aandacht vragen. Gevoelens van verdriet bijvoorbeeld, van onmacht, van oververantwoordelijkheid en overbezorgdheid en ga zo maar door.
Dikwijls hebben wij niet alleen die gevoelens, maar gaan wij in die gevoelens op, zijn wij die gevoelens. Voortduend stroomt onze aandacht uit naar al die gevoelens die in ons bewegen, onze aandacht vragen én naar wat van buitenaf tot ons komt. Dikwijls hebben wij aan die beide stromen van indrukken en gevoelens die tot ons komen, die van binnenuit en die van buitenaf, onze handen meer dan vol. Zozeer, dat wij die gevoelens en die indrukken voor de eigenlijke werkelijkheid houden, voor ons eigenlijke ik.
Op zoek gaan naar de heilige stilte in onszelf betekent dat wij allereerst onszelf gaan realiseren dat er nog iets anders in ons woont dan al die strevingen, gevoelens, indrukken en verlangens waarmee wij dag in, dag uit bezig zijn. De ontdekking dat er een stilte in ons woont, waarin wij alleen maar hoeven zijn. Een stilte, waarin niets te wensen valt, niets te vrezen, niets te verlangen. Alleen maar zijn, een liefdevol zijn.
Hans Stolp – Het gebed als mystieke weg. Uitgeverij Ankh Hermes, Deventer. 1997, 2e druk. ISBN9789020213829
Uitverkocht, maar nog wel tweedehands verkrijgbaar.