Wat is theosofie?
Het woord theosofie is afgeleid van theos – sophia (grieks) en betekent goddelijke wijsheid. Deze wijsheid verwijst naar de grote waarheden die in de loop der tijd door wijze mensen zijn ontdekt en die verborgen in mythen, legenden en religieuze verhalen, zijn doorgegeven.
Deze grote waarheden laten in bedekte termen de grondbeginselen van het bestaan zien nl.:
Er is een alomtegenwoordig, eeuwig, grenzeloos en onveranderlijk Beginsel, wij kunnen daar met ons denken niet bij. In de verschillende godsdiensten noemt men dit beginsel wel God, Allah, Krishna, Christus, Buddha, enz. Maar in feite gaat het om een universele Werkelijkheid, die niet benoemd kan worden, om Dat wat er was, vóór dat er iets was.
Uit deze onbekende en onkenbare Bron is het Zijn, het Leven voortgekomen.
Alles wat is, van een atoom tot en met de vele heelallen die nog niet ontdekt zijn, maar wel bestaan, is in beweging. Deze beweging voltrekt zich in oneindige cyclische processen van ontstaan en vergaan. Zoals een mens geboren wordt en op de bestemde tijd de laatste adem uitblaast en op de bestemde tijd weer een nieuw leven ontvangt, zo gebeurt dat met alle leven. De omstandigheden in het nieuwe leven (van de mens) zijn afhankelijk van het karma (de wet van oorzaak en gevolg), dat bestaat uit de som van al zijn gedachten, gevoelens en handelingen in het vorige leven. De mens is dus zelf verantwoordelijk voor zijn leven en zijn ontwikkeling, maar uiteindelijk zal hij worden wie hij ten diepste al is.
Heel belangrijk is het gegeven dat al het bestaan één is, m.a.w. er ligt een fundamentele eenheid ten grondslag aan al het leven. Wij moeten dat niet alleen in de uiterlijke betekenis zien, maar vooral ook innerlijk. Want in het diepste innerlijk van de mens, anderen zeggen in het hoogste, onzichtbare, geestelijke principe van de mens ligt de eeuwige kern die gelijk is aan de Universele Kern of Ziel van al het Leven. Deze kern is op zichzelf weer een aanzicht van het ‘Grote Onbekende’, van Dat.
Wie de uiterlijke Eénheid van al het bestaande ziet, beseft dat alles met alles verbonden is. Zo iemand zal zijn leven veranderen; eerbied en zorgzaamheid voor het leven worden dan een vanzelfsprekendheid.
Wie de innerlijke Eenheid met de Universele Ziel van al het Leven ziet, zal de geestelijke reis maken, zijn hart zal leeg zijn om te kunnen ontvangen. Zo iemand zal zijn leven veranderen; eerbied en zorgzaamheid voor het leven worden dan een vanzelfsprekendheid.
Nogmaals nadenkende over dat Ene, alomtegenwoordige, eeuwige, grenzeloze en onveranderlijke Beginsel, dat ís, zien wij uit alles waar wij nu over hebben nagedacht, dat dat Ene Beginsel terug te vinden is in de eeuwige Beweging van het Zijn, van het Bestaan dat Eén is. Zien wij dat alles uit dat Ene voortkomt en er weer in terugvloeit, zoals de golven van de zee zich scheiden van het grote water en naar de kust rollen en weer terug vloeien om te versmelten met het water en weer opnieuw zich losmaken en naar de kust rollen. Alles in een eindeloos ritme.
Zoals ook de Goddelijke Orde in een liefdevolle ritmische dans haar partner vrijlaat en weer bij zich opneemt, om haar weer te laten gaan in de ruimte van de vrijheid.
Als mens ben je vrij om, ongeacht de omstandigheden waar in je verkeert, te kiezen hoe je je leven wilt leiden. Je bent innerlijk vrij om een bewust levend mens te zijn. Als je denkt, dat je dat niet bent, dan heb je nog een eeuwigheid aan tijd vóór je – of eigenlijk – daar leef je al in.
Hermes Trismegistos, een wijs mens, die lang geleden leefde, sprak de volgende woorden:
Zo binnen, zo buiten
Zo groot, zo klein
Zo boven, zo beneden
Er is slechts één Leven en Wet
En de besturende Kracht is één
Er is geen binnen, geen buiten
Geen groot, geen klein
Geen hoog, geen laag
In het goddelijk bestel.