Door Klaas van Egmond

236 Pagina’s | 2019 | Uitgeverij De Geus | ISBN 9789044542349

Zorgwekkende ontwikkelingen: klimaatverandering, migratiestromen, populisme, fragmentatie van de nationale, Europese en mondiale politiek, handelsconflicten en een wankel financieel bestel. Deze problemen zijn terug te voeren op de overwaardering van materialistische en individualistische waarden, waardoor de mens een karikatuur van zichzelf geworden is. De menselijke maat is verloren gegaan.

Om die te hervinden kunnen we terugkeren naar het mensbeeld van de Renaissance, zoals dat gestalte kreeg in de door Leonardo da Vinci verbeelde homo universalis. Aan dat mensbeeld kan een moreel kompas worden ontleend, waarmee we een uitweg vinden uit deze zorgwekkende ontwik-kelingen. Wanneer we het evenwicht weten te bewaren tussen de funda-mentele waarden kan er sprake zijn van menselijke waardigheid en duurzaamheid.

Jan Terlouw: ‘Dit boek laat op indrukwekkende wijze zien hoe mens, mensbeeld en moraliteit steeds weer zijn veranderd en welke gevolgen dat heeft gehad. In een tijd waarin individualisme en materialisme dominante factoren zijn, waarin we de aarde verwoesten, waarin het financieel-economische bestel niet meer dienstbaar is aan de samenleving, biedt dit boek hoop op een nieuw moreel kompas.’

Prinses Irene: ‘De homo universalis is deel van een groter geheel. Dat zijn we vergeten en daardoor zijn we de weg kwijt. Alleen door de verbinding te herstellen kunnen wij onze waarlijke menselijkheid hervinden. Daarin is de natuur, waar wij deel van zijn, basis en ijkpunt. Op basis van dat evenwichtige mensbeeld wordt u in dit doordachte boek een moreel kompas aangereikt’.

Laurens Knoop, The School of Life: ‘Klaas van Egmond laat zien hoe we het klassieke beeld van Da Vinci – de homo universalis – kunnen gebruiken om de naderende catastrofes in de Europese samenleving te trotseren: met een aristotelische renaissance van het midden. Dit boek is kraakhelder, intelligent, urgent en constructief.’

Door Peter Kampschuur en Ad van Beckhoven.

336 Bladzijden | Eerste druk 2009, tweede druk 2010 en derde druk 2016 | Softcover | Uitgeverij Synthese | ISBN: 9789062710492.

Gezondheid en Spiritualiteit hebben alles te maken met energie. In ons bekken bevindt zich een bron van sterk geconcentreerde kracht, in India ‘kundalini’ genoemd. Op de juiste wijze circulerend draagt zij bij aan bewust- en heelwording. Maar dezelfde energie kan ook ernstige psychische en lichamelijke ontregelingen teweegbrengen. De achtergrond ligt vaak in een ongeluk(je), zoals een val op het staartbeen, of in heftige emoties, een psychotrauma of uitputting. Maar ook een onjuiste beoefening van yoga, meditatie of andere vormen van bewustzijnstraining kan tot grillige kundalini-problemen leiden.

Dit boek bevat vijftien persoonlijke verhalen van ervaringsdeskundigen over raadselachtige kwalen, waarvoor vaak geen organische oorzaak is te vinden, en psychiatrische stoornissen. Ook komen aan de orde paranormale en spirituele ervaringen, waardoor je onnodig van slag kunt raken. De auteurs geven nuttige aanwijzingen om je energieproces in harmonie te brengen en baseren zich daarbij op hun ruime praktijkervaring en kennis van zaken. Bovenal biedt het boek een nieuw perspectief op spiritualiteit, een heldere visie op energie, genezing en creatieve zelfverwerkelijking.

Uit Hoofdstuk 19: ‘Respect voor het Sacrale’ (blz. 305):

” Inwijding of ‘initiatie’ betekent ‘door de poort van het geheim gaan’, het geheim dat we zelf in wezen zijn. Het leven zelf kan je inwijden zonder dat je daar persoonlijks iets voor doet, maar je kunt je ook laten inwijden door iemand, die je op de innerlijke weg is voorgegaan. In de loop der geschiedenis zijn er vele inwijdingswegen ontstaan, de ‘vele wegen naar Rome’. Maar zoals we in dit boek hebben gezien, leiden niet alle wegen daarheen – sommige leiden er juist ver van af en zijn dan ook eerder dwaal- of omwegen. Het hoeft geen ramp te zijn om eens in een valkuil te belanden, ook dat kan leerzaam zijn. Maar als er extra kundalini-energie in omloop is gekomen, wordt het des te belangrijker – en zelfs noodzakelijk – om je af te stemmen op je verbinding tussen hemel en aarde, de ‘genezende leidraad’. Dat is universeel gegeven; het gaat bij iedereen om die verbinding. Voor het herstellen daarvan en je afstemming daarop is eigenlijk altijd wel enige assistentie nodig; vandaar dat er wordt gezegd dat niemand de hele weg zonder enige hulp kan volbrengen – was dat wel zo, dan zou het ego zich als een Baron van Münchhausen aan zijn eigen haar uit het moeras kunnen trekken. Als je je laat begeleiden op een inwijdingsweg en inderdaad in ‘Rome’ wilt uitkomen, zou zo’n weg moeten inhouden, dat je wordt geholpen om in oprechtheid je echte eigen weg te gaan – niet die van je ‘ik’ maar die van je Zelf. “