Regeneratie van de Mens – Lezingen en Discussies
Door Radha S. Burnier (1923 - 2013).
150 Pagina's | Uitgegeven in 1994 | Softcover | Uitgeverij der Theosofische Vereniging in Nederland, Amsterdam | ISBN: 9061750695.
Engels origineel: Human Regeneration - Lectures and Discussions | Uitgegeven in 1990 | Uitgeverij der Theosofische Vereniging in Nederland, Amsterdam | ISBN: 9061750644.
Theosofen zijn met elkaar verbonden door een gemeenschappelijk streven naar de regeneratie van de mens. Ze verschillen misschien in hun overtuigingen, interessen of benadering. De leringen van Boeddha, Jezus, Blavatsky, Besant en Krishnamurti zijn voor sommigen van hen inspirerend, voor anderen niet. Maar er is een sterke gemeenschappelijke band, namelijk een diepgaande interesse in de vooruitgang en vervolmaking van de mensheid, niet alleen op de materiele en intellectuele niveaus, maar in moreel en spiritueel opzicht.
Een Theosoof zoekt niet naar wijsheid voor zichzelf. 'Hij/Zij leeft niet voor zichzelf, maar voor de wereld', en hoe dieper de toewijding aan het ideaal van de regeneratie van de mensheid, des te groter het begrip van zichzelf en de wereld en het doordringen van het geheim van het leven. Doel is om de bron van Goedheid en Geluk te ont'dekken in zichzelf, dat het geboorterecht is van alle levende wezens.
Afkomstig uit Hoofdstuk 3 - 'Regeneratie en de doeleinden van de Theosofische Vereniging' (blz. 91):
" Vanuit een praktisch gezichtspunt bekeken: begint Broederschap niet met eenvoudige dingen? Gewoon aardig zijn, aan een ander denken, in plaats van alleen aan onszelf. Wij willen het graag prettig hebben, maar een ander moet het werk doen. Zijn we bereid iets van onze gemakzucht op te offeren om degene, die werkt te helpen? Zo begint Broederschap. Maar als we broederlijk en vriendelijk zijn in de gewone zin van het woord, dan blijft nog steeds het gevoel dat we anders zijn dan anderen - je blijft in een wereld van dualiteit. We moeten dus Broederschap blijven beoefenen, totdat de neiging van het denken om de dingen in termen van dualiteit te zien verdwenen is. "
Theosofen en aspirant-theosofen zijn met elkaar verbonden door een gemeenschappelijk streven naar de regeneratie van de mens. Ze verschillen misschien in hun overtuigingen, interessen of benadering. De leringen van Boeddha, Jezus, Blavatsky, Besant, krishnamurti zijn voor sommigen van hen inspirerend, voor anderen niet. Maar er is een sterke gemeenschappelijke band, namelijk een diepgaande interesse in de vooruitgang en vervolmaking van de mensheid, niet alleen op de materiële en intellectuele niveaus, maar in moreel en spiritueel opzicht. Een theosoof zoekt niet naar wijsheid voor zichzelf. “Hij leeft niet voor zichzelf maar voor de wereld”, en hoe dieper hij toegewijd is aan het ideaal van de regeneratie van de mensheid, des te meer zal hij proberen zichzelf en de wereld te begrijpen, en door te dringen in het geheim van het leven. Zijn doel is de bron te ontdekken van Goedheid en Geluk, die het geboorterecht is van alle levende wezens. Mrs. Radha Burnier, die sinds 1980 Presidente is van de Theosophical Society (Adyar), leidde in juli 1990 twee seminars over het onderwerp van de regeneratie van de mens. Dit boek bevat de tekst van haar lezingen en van de naar aanleiding daarvan onder toehoorders ontstane gesprekken. Van dit boek zijn tot nu toe vertalingen of edities verschenen in Brazilië, Duitsland, India, Italië, Rusland en Spanje.
Regeneratie van de Mens – Lezingen en Discussies
Door Radha S. Burnier (1923 – 2013).
150 Pagina’s | Uitgegeven in 1994 | Softcover | Uitgeverij der Theosofische Vereniging in Nederland, Amsterdam | ISBN: 9061750695.
Engels origineel: Human Regeneration – Lectures and Discussions | Uitgegeven in 1990 | Uitgeverij der Theosofische Vereniging in Nederland, Amsterdam | ISBN: 9061750644.
Theosofen zijn met elkaar verbonden door een gemeenschappelijk streven naar de regeneratie van de mens. Ze verschillen misschien in hun overtuigingen, interessen of benadering. De leringen van Boeddha, Jezus, Blavatsky, Besant en Krishnamurti zijn voor sommigen van hen inspirerend, voor anderen niet. Maar er is een sterke gemeenschappelijke band, namelijk een diepgaande interesse in de vooruitgang en vervolmaking van de mensheid, niet alleen op de materiele en intellectuele niveaus, maar in moreel en spiritueel opzicht.
Een Theosoof zoekt niet naar wijsheid voor zichzelf. ‘Hij/Zij leeft niet voor zichzelf, maar voor de wereld‘, en hoe dieper de toewijding aan het ideaal van de regeneratie van de mensheid, des te groter het begrip van zichzelf en de wereld en het doordringen van het geheim van het leven. Doel is om de bron van Goedheid en Geluk te ont’dekken in zichzelf, dat het geboorterecht is van alle levende wezens.
Afkomstig uit Hoofdstuk 3 – ‘Regeneratie en de doeleinden van de Theosofische Vereniging’ (blz. 91):
” Vanuit een praktisch gezichtspunt bekeken: begint Broederschap niet met eenvoudige dingen? Gewoon aardig zijn, aan een ander denken, in plaats van alleen aan onszelf. Wij willen het graag prettig hebben, maar een ander moet het werk doen. Zijn we bereid iets van onze gemakzucht op te offeren om degene, die werkt te helpen? Zo begint Broederschap. Maar als we broederlijk en vriendelijk zijn in de gewone zin van het woord, dan blijft nog steeds het gevoel dat we anders zijn dan anderen – je blijft in een wereld van dualiteit. We moeten dus Broederschap blijven beoefenen, totdat de neiging van het denken om de dingen in termen van dualiteit te zien verdwenen is. “